هدف از انتشار این مقاله معرفی بهترین وکیل اثبات نسب در تهران می باشد که شما را در امر حقوقی این موضوع به بهترین شکل ممکن یاری می نماید. نسب به معنای رابطه خویشاوندی و یا همان ارتباط خونی بین فرزندان و پدر و مادر می باشد که اگر به دلایلی نیاز باشد که این رابطه بصورت قانونی و حقوقی اثبات شوند نیاز به یک وکیل با تجربه و حرفه ای می باشد. برای اثبات نسب در ایران قوانین حقوقی وضع شده که در ادامه به شرح آن می پردازیم.
علی ابراهیمی مهر، وکیل پایه یک دادگستری (بهترین وکیل در تهران) با سالها فعالیت درخشان در زمینه های متعدد حقوقی همچون خیانت در امانت در تهران و فروش مال در تهران و… آماده ارائه بهترین مشاوره به شما می باشد.
اثبات نسب چیست و چه قوانین حقوقی دارد؟
لغت نسب به معنی نزدیکی و خویشاوندی است. از نظر حقوقی هم نسب به این معنی است رابطه‌ی خویشاوندی را که بین دو نفر از نسل یکدیگر باشد، احراز می‌کند. برای مشاوره تلفنی یا حضوری با وکیل اثبات نسب در تهران با ما در تماس باشید.
مانند رابطه پدر و فرزندی و یا خواهر و برادری. برای این که بتوان نسب و خویشاوندی بین دو نفر را اثبات کنید، باید رابطه زوجیت بین زن و مرد را ثابت کرد و یا این که رابطه پدری و مادری با فرزند محرز شود.
معمولاً اثبات نسب مادر بسیار راحت تر از نسب پدری است؛ چرا که وضعیت بارداری و دورانی که برای زایمان گذرانده شده بسیار ملموس است و شاهدان زیادی برای اثبات آن وجود دارند.
اثبات نسب در ایران چه قوانینی دارد؟
قوانین اثبات نسب در ایران دو راه را پیش پای افراد قرار می‌دهد. یکی از راه‌های آن ژنتیک و یکی دیگر از راه‌های آن اقرار است.
با آزمایش ژنتیک و یا همان DNA در هر جای دنیا و در هر زمانی می‌تواند به راحتی روابط خویشاوندی را ثابت کند. اما تنها مشکلی که دارد این است که بسیار پر هزینه است و همه افراد توانایی انجام آن را ندارند. تعداد محدودی از آزمایشگاه ها در ایران مجاز به دریافت نمونه برای آزمایش DNA می باشند و دلیل هزینه زیاد آن ارسال نمونه به کشورهای خارجی جهت انجام آزمایش می باشد و قیمت آن با نرخ دلار، روزانه تغییر می کند.
به همین خاطر قانون گذار در زمانی که امکان انجام آزمایش ژنتیک و دی ان ای وجود ندارد، اقرار را برای اثبات نسب در نظر گرفته است. اقرار به این معناست که اگر کسی به رابطه نسبی با شخص دیگر اقرار کرد، حرف او صحت دارد و به دلیل دیگری برای اثبات نسب نیاز نیست.
در ماده 1161 و 1273 قانون مدنی اقرار را یک وسیله برای اثبات نسب قرار داده است و شرایط قانونی برای اقرار را ذکر کرده است و در نهایت گفته است که اقرار بر هر راه دیگری اولویت دارد. (چنانچه قوانین و ماده های این مبحث را نمی دانید برای مشاوره هرچه بیشتر می توانید با کارشناسان و وکیل اثبات نسب در تهران این مجوعه به صورت تلفنی در تماس باشید.)
اثبات نسب فرزند نامشروع چگونه است؟
اثبات نسب غیر قانونی یا فرزند ناشی از رابطه نامشروع برای این صورت می‌گیرد که فرزند نامشروع هم مثل همه‌ی انسان‌های دیگر بتواند دارای شناسنامه و هویت فردی باشد تا بتواند در اجتماع جایگاهی داشته باشد و از امکانات بهره مند شود.
به محض اثبات نسب غیر قانونی، پدر فرزند نامشروع در حکم پدر عرفی قرار می‌گیرد و موظف است برای فرزند شناسنامه تهیه کند که این موضوع در قانون آمده است و پدر غیر قانونی را موظف به این امر کرده است.
دعوای اثبات نسب فرزند نامشروع هم مثل همه‌ی دعاوی اثبات نسب باید در دادگاه مطرح شود تا رابطه‌ی نامشروع پدر و مادر مشخص شود و حد زنا برای آن‌ها در نظر گرفته شود و فرزند هم بتواند شناسنامه به اسم پدر و مادر خود بگیرد. در این گونه پرونده‌ها قاضی حکم مورد نظر را برای دعاوی صادر کرده و حکم قطعی به عهده وی است.
علاوه بر این‌ها شناسنامه‌ای که به فرزند نامشروع داده می‌شود؛ می‌تواند به نام پدر و مادر واقعی او یا یکی از آن‌ها و یا حتی با نام‌های فرضی و غیر واقعی که دادگاه برای او انتخاب می‌کند، صادر شود. همه این موارد بستگی به شرایط پرونده‌های مختلفی دارد که به دادگاه عرضه می‌شود و مورد با مورد همینطور حکم با حکم متفاوت است.
شهادت شهود در اثبات نسب چه تأثیری دارد؟
در ماده 1258 قانون مدنی قانون گذار علاوه بر این که آزمایش ژنتیک و اقرار را وسیله اثبات نسب قرار داده است؛ شهادت شهود و امارات قضایی را هم در اثبات نسب و خویشاوندی مؤثر دانسته است. به عبارتی عده ای از واقعیت موضوع باخبرند و در دادگاه شهادت می‌دهند و برای انجام اینکار شهود باید یک فرم استشهادیه را تکمیل نمایند. ( البته تکمیل این فرم برای هر اثبات دعوایی از سوی شهود نیاز می باشد).
با این حال فقط دادگاه است که می‌تواند صحت و درستی شهادت شهود را در رابطه با اثبات نسب تشخیص دهد. اگر شهادت صحت داشته باشد، می‌تواند تمام ارکان دعوای نسب را ثابت کند. چنانچه نیازمند وکیل اثبات نسب در تهران هستید می توانید با کارشناسان فعال در این حوزه مشاوره نمایید.
رأی وحدت رویه شماره 617 به چه چیزی اشاره دارد؟
طبق رأی وحدت رویه 617 مورخ 3/4/1376 به این نکته اشاره می‌کند که اگر طفلی متولد از زنا باشد؛ از دیدگاه موازین قضایی، زانی پدر عرفی طفل متولد شده محسوب می‌شود و با این حکم تمامی وظایف و تکالیف پدر عرفی و قانونی را دارا خواهد بود.
به این معنی که باید برای صدور شناسنامه طفل اقدام کند. رابطه زانی و فرزند به همین موارد محدود شده است و طبق ماده 884 قانون مدنی رابطه‌ی توارث بین آن‌ها شکل نمی‌گیرد. (چنانچه به وکیل ارث در تهران نیاز دارید، پیشنهاد ما به شما اقای علی ابراهیمی مهر می باشد.)
اماره فراش چیست؟
اماره فراش یک قاعده مشهور فقهی است که به استناد حدیث نبوی معروف “الولد للفراش و للعاهر الحجر” در قوانین مدنی ما جاری شده است.
قاعده فراش این فرض را در بر می‌گیرد که اگر در انتساب رابطه پدر و فرزندی بین کودک و فرزند تردید وجود داشته باشد؛ با در نظر گرفتن شرایطی می‌توان این رابطه را به اثبات رساند.
اماره فراش در دو ماده 1158 و 1159 قانون مدنی مورد توجه قرار گرفته است.
برای اجرای قاعده فراش دو وضعیت در نظر گرفته شده است؛ ماده 1158 به اجرای این قاعده در زمان زوجیت می‌پردازد و در نهایت به لعان نفی ولد می‌پردازد که تنها راه انکار نسب پدری در دوران زوجیت است.
ماده 1159 شرایط تحقق قاعده فراش را در زمان بعد از انحلال نکاح مورد بررسی قرار می‌دهد.
نفی نسب فرزند خوانده چگونه انجام می‌شود؟
نفی نسب یا همان نفی والد، در قانون به این معنی به کار گرفته می‌شود که پدر در دادگاه ثابت می‌کند که فرزندی که متولد شده است با او هیچ گونه رابطه خونی و نسبی ندارد. در صورت نیاز به وکیل خانواده در تهران با ما تماس بگیرید.
که پدر برای این کار از شهادت چندین نفر و همچنین آزمایش خون استفاده می‌کند.
فرزند خوانده هم کسی است که افراد دیگری که پدر و مادر واقعی او نیستند، با شرایطی او را به فرزندی قبول می‌کنند.
دعوای نفی نسب فرزند خوانده هم مانند دیگر انواع دعاوی نفی ولد نیاز به نیاز به طرح دعوی در محاکم قضایی دارد که وکلای با تجربه در این زمینه می‌توانند بهترین و سریع ترین راهکارها را به موکل خود ارائه دهند تا در این مسیر قانونی به فرزند آسیبی وارد نشود.
آیا نفی نسب توسط ورثه هم می‌تواند صورت بگیرد؟
در روند رسیدگی به دعوای نفی یا اثبات نسب در دادگاه نیاز است که دادخواست آن به طرفیت پدر و مادر طفل به محضر دادگاه برسد و اگر غیر از این باشد موجب رد دعوای خواهان می‌شود.
ورثه می‌توانند در رابطه با دعوای نسب خواهر و برادری اقدام کنند و با اثبات یا رد رابطه خویشاوندی و خونی آن‌ها تکلیف ارث و میراث هم مشخص خواهد شد.